نگاهی علمی به چوب ویولن (بخش دوم)
با بخش دوم و پایانی از نوشته :
نگاهی علمی به چوب ویلن در خدمت شما هستیم .
شما می توانید بخش اول این نوشته را از لینک زیر مطالعه کنید :
نگاهی علمی به چوب ویولن (بخش اول)
بخش دوم :
ویژگی های مکانیکی سطح موردنظر به وسیله ضربه زدن قابل اندازه گیری می باشند. برای این کار میتوان به عنوان مثال صداهای شنیده شده را با نزدیک ترین نت در پیانو سنجید. روش ضربه زدن و گوش کردن (فرکانس های مرتعش شونده):
به وسیلهی ضربه زدن و گوش کردن، رزونانس های مربوط به برش های کوچک چوب و یا یک صفحه، طبق دو قانون کلی قابل تشخیص می باشند.
تصویر 5
تصویر 6
1.صفحه به آرامی از روی خط نودال نگه داشته شود.
٢. نزدیک به آنتی نود ضربه زده شود. اما با به کار بستن قوانین دیگری چون قوانین ۳ و ۴ میتوانید به اطلاعات بیشتر و مطمئن تری در این زمینه دست یابید و این روش را دقیق تر انجام دهید.
٣. برای جلوگیری از تداخل رزونانس، صفحه را از نزدیکی آنتی نودها نگه دارید و به خطوط نودال ضربه بزنید، چراکه در این حالت رزونانس ضعیف تر می شود. در نظر داشته باشید که معمولا کسانی که در حال تحقیق و بررسی هستند، صفحه را از روی خط نودال نگه می دارند.
۴. با انجام دادن چندین آزمایش و تمرین می توانید به دو روش مختلف جای خطوط نودال و آنتی نودها را تعیین کنید. الف) در ابتدا یک خط نودال را نگه دارید و به یک آنتی نود ضربه بزنید، سپس صفحه را از جاهای مختلفی نگه دارید، اما بر روی همان نقطه ی اولی ضربه بزنید.
در جاهایی که رزونانس صدای ضربه در نقاط نگه داشته شده بهتر شنیده می شود، علامت بگذارید و با استفاده از خط آنها را به هم وصل کنید. | اگر این کار به درستی انجام گیرد خطوط به دست آمده، خطوط نودال می باشند.
چوب ویلن
البته باید نقاط بسیار زیادی را نگه دارید و این کار را بارها و بارها انجام دهید تا به نتیجه ی مطلوب دست یابید. ب) در این روش خط نودال را نگه دارید و در نقاط متفاوت ضربه بزنید. در قسمت هایی که رزونانس ضربه ی شما شنیده نمی شود، علامت بگذارید و سپس نقاط ایجاد شده را به هم وصل کنید تا خطوط نودال مشخص شوند برای انجام این کار باید نقاط زیادی که ممکن است مورد استفاده قرار نگیرد را مورد امتحان قرار دهید.
از بین این دو روش، روش الف، مطمئن تر میباشد در صورتی که در روش «ب» شما زودتر به هدفتان می رسید
نویسنده دریافته در چنین وضعیتی اگر صفحه در بین انگشت شست و دست چپ نگه داشته شود، کار راحت تر و صحیح تر صورت می گیرد. (تم از صفحه در بین انگشت شست و اشاره همان طور که در تصویر ۷-۱ ملاحظه می کنید، بازوی دست چپ در بالای و نزدیک گوش راست نگه داشته می شود.
برای شنیدن پایین ترین فرکانس صوتی، با نوک انگشت بر روی صفحه ضربه بزنید و برای داشتن فرکانس های صوتی بالا عمل ضربه زدن را با ناخن و بند انگشت انجام دهید. در نظر داشته باشید که این ضربه ها باید درست در مقابل گوش سمت راست زده شوند.
اگر می خواهید بر روی نقاطی که نزدیک به آنتی نود هستند، ضربه بزنید به طوری که این ضربات در مقابل گوش سمت راست شما قرار گیرند، باید بازوی دست چپ را به بالا و پایین حرکت دهید.
سازنده ی ویلن با مشخص کردن فرکانس های رزونانس به مانند تصویر ۶-۱ می تواند بر روی چوب کار نشده مقاومت طولی و عرضی و حد تغییر شکل یافتن آن را تعیین کند. برای این کار میتوان از روش های فراصوت نیز استفاده کرد، اما برتری روش فوق در این است که به وسایل و ابزارهای اضافی نیازی ندارد.
تصویر 7
روش الگوهای کلادنی (فرکانس های ارتعاش شده، نودها و آنتی نودها):
احتمالا فیلیکس ساوارت اولین کسی بود که برای به دست آوردن ارتعاشات صفحات ویلن از روش کلادنی استفاده کرده است. وی برای این کار شکل هندسی ویلن را به صورت یک بدنه ی مثلث مسطح در نظر می گرفت.
بعدها این روش دوباره توسط اشخاصی چون Beldie و Hutchins معرفی شد. آنها ویژگی های صفحات قوس دار ویلن را مورد بررسی قرار دادند که این روش در ادامه توضیح داده خواهد شد. به مانند تصویر 8-1 صفحه ی مورد آزمایش بر روی بلندگویی گذاشته می شود که این بلندگو بر روی میز قرار دارد.
با استفاده از ۴ تکه فوم پلاستیکی، این صفحه به اندازه ی یک تا دو سانتیمتر بالاتر از میز نگه داشته می شود، سپس چیزهای ریزی چون گرد و غبار، برگ های چای و شبیه به آنها را بر روی آن ریخته شده و با استفاده از یک آمپلی فایر قوی و یک دستگاه تولید ارتعاش، صدای بلندی در حدود ۱۵ وات از بلندگو پخش می شود.
در این حالت فرکانس صدا مدام تغییر داده می شود تا ذرات ریز ریخته شده بر روی صفحه بیشترین پرش و حرکت را از خود نشان دهند
بعد از انجام این عمل ما رزونانس و فرکانس صدای ایجاد شده از بلندگو را به دست می آوریم که این فرکانس برابر با فرکانس، رزونانس صفحه می باشد. | محل بیشترین پرش ذرات ریز انتی نودهای صفحه ی مورد نظر ما هستند.
از آنجایی که سرعت حرکت این قطعات سریع می باشد، بنابراین حرکت ایجادشده باعث می شود که این چیزهای خرد در خطوط نودال جمع شوند. برای اینکه بتوانیم در این کار نتیجه ی بهتری به دست آوریم، باید تکه های فوم پلاستیکی در خطوط نودال و بلندگو را در یک آنتی نود قرار دهیم.
البته برای پیدا کردن بهترین محل خطوط نودال و آنتی نودها ممکن است لازم باشد چندین بار این آزمایش را انجام دهید
در هر حال با استفاده از این روش می توانید فرکانس های رزونانس و خطوط نودال را به دست آورید که با کمی مطالعه و بررسی بیشتر در این روش آنتی نودها نیز مشخص می شوند.
روش های اندازه گیری آزمایشگاهی برای حساسیت و حالت های ارتعاش حساسیت ارتعاش یک صفحه ارتعاش داده شده را می توان در آزمایشگاه | اکوستیک با روش های پیشرفته Jansson و Alonso اندازه گیری کرد. (تصویر ۱۰۹) برای این کار صفحه ی مورد نظر به وسیله ی نوارهای لاستیکی آویزان می شود و بر روی آن محرک و اندازه گیر صوت نصب می گردد.
نگاهی علمی به چوب ویلن
با تغییر دادن فرکانس به آرامی، حساسیت ارتعاشی به دست می آید و در همین حال نتیجه میدان وسعت ارتعاش اندازه گیری می شود
یک نمودار از حساسیت ارتعاش به شکل عملکرد فرکانسی که از نظر زمانی برابر با دو دقیقه می باشد را می توان به مانند تصویر ۲-۵ ترسیم کرد. اوج های رزونانس می توانند فرکانس ها، سطوح و bandwidth موجود در رزونانس را به ما به طور دقیق و صحیح ارائه دهند.
در اندازه گیری ارتعاشات، روشهای نوری توسط اشخاصی چون Ek Biedermann و Molin گسترش پیدا کرد. مزیت روش های نوری در این است که اندازه ها بدون اینکه هیچ ارتباطی به وزن صفحه و به هم ریختگی ارتعاشات آن داشته باشند، به صورت مستقل و آزاد به دست می آیند.
آخرین دستگاه در مسیر پیشرفت این روش، دستگاه نشان دهنده ارتعاش( Vibravision) می باشد. این دستگاه شامل یک قاب، لیزر، دستگاه سنجش تداخل امواج و دوربین تلویزیونی است که می توان ارتعاشات را در صفحه ی مونیتور آن ملاحظه کرد.
این روش به ما دامنه ی ارتعاشات تمام سطح مورد نظر را خیلی سریع و خیلی دقیق می دهد، به علاوه با این روش می توان به راحتی با برخی از عملکردهای bandwidthها و سطح ارتعاش، فرکانس های مرتعش شده را به دست آورد. قابل توجه است که این روش از روش کلادنی بسیار حساس تر می باشد.
تصویر 8
منبع : اریک جانسون (ترجمه رضا ضیائی)
دیدگاهی ثبت نشده است