سفال در دوران قبل از اسلام
سفال در دوران قبل از اسلام
مطالب مرتبط با این موضوع را در زیر بخوانید:
تاریخچه سفالگری در ایران
تاریخچه سفالگری در ایران بخش دوم
سفال های سیلک کاشان
از این منطقه پیه سوزهای لوله دار، کاسه های بزرگ و کوچک، همچنین جام های بلند پایه دار کشف گردیده است. این ظروف علاوه بر اینکه مبین تمدن بسیار قدیمی است از نظر شکل و نقش نیز شایان توجه می باشد. در ظروف سیلک نقاشی ها زیاد و مفصل است.
نمونه بسیار زیبایی از این نوع ظروف، پیه سوزی لوله دار است که در محفظه آن روغن و در لوله آن فتیله قرار می گرفته است.
در محل اتصال لوله به بدنه نقوش دایره وار و نقوش هندسی و همچنین شعاع های خورشید دیده می شود که القاء کننده نوری است
که از انتهای لوله این پیه سوز خارج می شده و نقش انسانی نیز با نیزه در روی آن دیده می شود.
طرح های به کار رفته در سفال های این دوره:
نقش خورشید بر روی بسیاری از این نوع ظروف به کار رفته. بز کوهی از جمله طرح هایی است که روی ظروف سیلک زیاد دیده می شود
ولی به سرعت اسب جای آن را می گیرد. خورشید و اسب دو مظهری است که همه اقوام هند و اروپایی آنها را به یکدیگر مرتبط ساخته اند که به تدریج مقام ارجمندی در هنر به دست آوردند
در بین آثار به دست آمده از تپه حسنلوی آذربایجان پیه سوزی به دست آمده که دارای نقوش برجسته بر روی سفال خاکستری می باشد که متعلق به اواخر هزاره دوم و یا هزاره اول قبل از میلاد است.
سفال در دوره هخامنشی
از دوران هخامنشی تعداد کمی از ظروف سفالین منقوش به دست آمده که آنها از نظر ظرافت و زیبایی نمی توانند با ظروف سفالین دوره های قبل برابری کنند. احتمالا توجه زیاد پادشاهان
هخامنشی به استفاده از ظروف طلا و نقره باعث گردید که ظروف سفالین این عصر راه تنزل پیش گیرد.
در مقابل در تزیین بناها از کاشی کاری استفاده شد که نمونه های آن را در کاخ شوش و آپادانا در تخت جمشید به دست آمده است.
این آجرهای سفالی منقوش رنگین از شاهکارهای کاشیکاری هفت رنگ می باشد که با رنگهای سفید، زرد، کبود و سیاه لعاب خورده است.
دیدگاهی ثبت نشده است