صدای انسان

صدای انسان در گذر تاریخ، آواز خواندن متداول ترین و ملموس ترین شیوه ایجاد موسیقی بوده است.

درام یونان باستان دربردارنده ترانه خوانی های جمعی بود

و به گواهی کتاب مقدس، موسا، مریم نبيه و قوم بنی اسرائیل نیز سرودهایی در ستایش پروردگار می سراییده اند.

به نظر می رسد که آوازخوانان همواره جذابیتی ویژه داشته اند

و حتا امروزه نیز شنوندگان شیفته، سر و وضع ظاهری و شیوه زندگی آوازخوانان محبوبشان را تقلید می کنند. .

تبادل احساس میان آوازخوان و شنونده اندک مایه ای از جادو دارد و چیزی بی واسطه و مسحورکننده است.

دلیل آن شاید همسان پنداری شنونده با آوازخوان، که همچون ساز عمل می کند

باشد – انسانی همچون ما، که احساساتش را با صداها و واژه ها به بیان در می آورد.

به سبب توانایی بی همتای صدای انسان در تلفیق واژه با صداهای موسیقایی

pavarotti

در بسیاری از فرهنگ ها شعر و آواز جدایی ناپذیر بوده اند

آواز می تواند واژه ها را به یاد ماندنی تر کند و تأثير حسی آنها را اعتلا بخشد.

خوب آواز خواندن به دلایلی گوناگون دشوار است.

در آواز، در قیاس با گفتار، گستره پهناورتری از زیر و بم و حجم صوتی را به کار می گیریم

و حروف صدادار را کشیده تر ادا می کنیم. لازمه آواز خواندن، داشتن نفس بیشتر و مهار کامل تر بر آن است.

هوایی که از ریه خارج می شود توسط ماهیچه های بطنی زیرین و پرده دیافراگم مهار می شود.

هوا تارهای صوتی را به نوسان در می آورد و ریه ها، گلو، دهان و بینی همگی برای ایجاد صدایی مطلوب به کار گرفته می شوند.

زیر و بم صدای آوازخوان بسته به میزان کشیدگی تارهای صوتی تغییر می کند؛ هرچه این تارها کشیده تر باشند صدا زیرتر است.

وسعت صدای آوازخوان بسته به میزان تعلیم دیدگی و نیز ویژگی های فیزیکی او است.

وسعت صدای یک فرد تعلیم ندیده به طور معمول حدود ۱

/ ۵ اکتاو است، اما آوازخوانان حرفه ای بر محدوده ۲ أكتاو یا حتا بیشتر نیز احاطه دارند. تارهای صوتی مردان طویل تر و

ضخیم تر از تارهای صوتی زنان است و همین تفاوت، محدوده صوتی بم تری را برای آنها سبب می شود.

گروه بندی گستره های آوازی زنان و مردان به ترتیب از زیر به بم چنین است گستره های آوازی اصلی عبارتند از سوپرانوا ، آلتو، تنور” و باس ۴):|

زنان :

سوپرانو

متسو سوپرانو

آلتو (یا کنترآلتو)

مردان :

تنور

باریتون 

باس

شیوه های آوازخوانی به سبب تفاوت ذوق و پسند اقوام گوناگون، از فرهنگی به فرهنگ دیگر متفاوت است.

برای نمونه، آواز آسیایی تودماغی تر از آواز غربی است.

آوازخوانان کلاسیک غرب با قامتی افراشته آواز می خوانند، آوازخوانان در آفریقای باختری ایستاده به جلو خم می شوند

و در هند بر زمین می نشینند. به واقع، در غرب نیز تفاوت هایی در سبک اجرای آواز دیده می شود:

آواز کلاسیک، مردم پسند (پاپ)، عامیانه، جاز و راک هریک به شیوه متفاوتی اجرا می شود.

برای نمونه، آوازخوانان کلاسیک به طور معمول بر میکروفون خم نشده و بر آن تکیه نمی کنند

اما آوازخوان راک چنین می کند، چرا که مقصود موسیقی راک تا اندازه ای از راه تقویت صدا تأمین می شود.

موسیقی در فرهنگ غرب تا اواخر سده هفدهم به طور عمده آوازی بوده است.

در پایان سده هفدهم، موسیقی سازی از نظر جایگاه و اهمیت به رقابت با موسیقی آوازی برخاست.

آهنگسازان از آن پس همچنان به خلق آثار آوازی – برای تکخوان یا گروه گر – با یا بدون همراهی ساز ادامه داده اند.

در این میان، آثاری برای گروه گر مردان، گر زنان و یا تلفیقی از این دو را می توان یافت

که در آن به طور معمول سوپرانوها، آلتوها، تنورها و باس ها حضور دارند. بخش همراهی کنندۂ آواز در این آثار، از سازهای تک مانند گیتار یا پیانو تا ارکسترهای

کامل را در بر میگیرد.

کپی بدون ذکر نام و لینک سایت موسیقی ماهور ممنوع می باشد .

شما می توانید هر نتی که نیاز دارید (اپرا،سمفونی،ملودی و …) در هر سبکی (عربی،جز،کلاسیک و …) از بانک نت موسیقی ماهور دانلود کنید .

همچنین شما می توانید از مقالات آموزشی نوازندگی رایگان ما همراه با پشتیبانی اینترنتی استفاده کنید .