معنی آواز در موسیقی ایرانی
آواز
شناخت اصلاحات موجود در موسیقی امری بسیار مهم و ضروری برای یك نوازنده یا موزیسین است
این اصطلاحات می توانند مربوط به موسیقی ایرانی باشند مانند : تصنیف و دستگاه ، گوشه و …
تا موسیقی كلاسیك و فورم ها و … مانند : روندو ، مینوئت ، سمفونی و …
سایت موسیقی ماهور سعی دارد گنجینه ای با ارزش از این اصطلاحات از نظر تخصصی بوجود بیاورد :
آواز از نظر لغوی، به معنای صوت و بانگ و نیز به معنای خواندن است
(ابتدا از شما دعوت می كنیم در صورت متوجه نشدن بعضی كلمات آنها را در جستجوی سایت جستجو كنید)
اما امروزه در موسیقی ایرانی به دو معنای دیگر نیز به کار می رود.
در معنای اول، آواز، اصطلاحا، به گونه ای از موسیقی
چه آوازی باشد و چه سازی) گفته میشود که دارای وزن آزاد (متر آزاد) باشد؛
در مقابل موسیقی با وزن مقید (ضربی). در معنای دوم، که در اینجا مورد نظر ما است، آواز به یک دستگاه
کوچک یا فرعی میگویند که از یک دستگاه اصلی مشتق شده باشد.
همه ی مواردی که برای دستگاه گفتیم برای آواز (به معنای دوم) نیز صادق است اما باید
دانست که آواز محدودتر از دستگاه است، به این معنی که هم محدوده ی صوتی اش کوچک تر است
و هم تعداد گوشه های آن کمتر. آوازها غالبا به دستگاه مادر خود، یعنی دستگاهی که از آن مشتق شده اند، باز می گردند.
منبع : بنیان های نظری موسیقی ایرانی
كپی برداری بدون ذكر نام موسیقی ماهور ممنوع می باشد .
شما می توانید از دیگر مطالب آموزشی مفید سایت استفاده كنید
لطفا از آرشیو پر محتوی ما دیدن كنید .
دیدگاهی ثبت نشده است