حتا هنگامی که ترومپت و فلوت صدایی واحد را با دینامیکی یکسان بنوازند

نیز صدایشان را از یکدیگر تشخیص می دهیم.

کیفیتی که صدای آنها را از هم متمایز می کند

رنگ صوتی یا تمبرا نامیده می شود.

و همینطور با واژه هایی همچون روشن، تیره، درخشان، نرم و غنی توصیف می شود.

دگرگونی رنگ صوتی نیز مانند دگرگونی دینامیک، تنوع و تضاد می آفریند.

هنگامی که ملودیی با یک ساز و سپس با سازی دیگر نواخته می شود

تأثیرهای بیانی متفاوتی پدید می آورد که به سبب رنگ صوتی ویژه هرکدام از آن سازها است.

از سوی دیگر، رنگ های  متضاد ممکن است

برای برجسته نمایی یک ملودي تازه به کار گرفته شوند:

پس از آن که ویولونها ملودیی را نواختند، آبوا ممکن است ملودی متضادی را با رنگی تازه ارائه کند.

رنگ های صوتی می توانند حس پیوستگی نیز پدید آورند؛ تشخیص یک ملودی که گاه در قطعه شنیده می شود

هنگامی آسان تر است که هر بار با همان ساز یا سازهای قبلی نواخته

شود. برخی از سازها ممکن است تأثیر برانگیزنده ملودی را شدت دهند:

صدای درخشان ترومپت با نواهای قهرمانی یا نظامی مناسبت دارد

و رنگ تسکین بخش صدای فلوت با حال و هوای یک ملودی آرام همخوان است.

در واقع، آهنگسازان اغلب با در نظر داشتن رنگ

صوتی سازی ویژه به خلق ملودی می پردازند. و در عمل، گستره بی کرانی از رنگ های صوتی در دسترس آهنگساز است.

تلفیق سازهای مختلف مانند تلفيق ویولون، کلارینت و ترومبون به پیدایش رنگ های تازه ای می انجامد که هیچ کدام از سازها به تنهایی قادر به ایجاد آن نیستند.

علاوه بر این، رنگ صوتی با تغییر تعداد نسبی سازها یا خط های آوازی اجرا کننده ملودی نیز دگرگون می شود.

سرانجام این که، پیشرفت تکنیک های الکترونیک در سال های اخیر آهنگسازان را توانا ساخته است

تا رنگ هایی سراسر متفاوت با رنگ صوتی سازهای متداول ابداع کنند.

سایت موسیقی ماهور سرشار از مقالات آموزشی مفید است

برای پیدا کردن یادداشت های مورد علاقه خود از جستجو در سایت استفاده کنید.