هکتور برليوز

هکتور برليوز ( ۱۸۶۹-۱۸۰۳ ) یکی از اولین آهنگسازان دوره رومانتیک فرانسه

ویک خلاق جسوردرنوازندگی آلات موسیقی – سازهای دسته جمعی – بود.

درشهری کوچک نزدیک گرونوبل ۲ به دنیا آمد. برليوز از ۲۰ سالگی خود را وقف موسیقی کرد.

پدرش پزشک بود و او را برای تحصیل طب به پاریس فرستاد، اما برليوز از ورود به اتاق تشریح دچار وحشت می شد.

او با ترک تحصیل پزشکی برای ادامه درس در رشته موسیقی والدین خود را غافلگیر کرد.

پرکردن خلاء دانش موسیقایی وقت چندانی از برليوز نگرفت .

او درهنرستان موسیقی پاریس به تحصیل پرداخت ، مدارج موسیقایی راطی کرد،

خانه اپرا را پاتوق خود کرد و آهنگ ساخت . او اپراهای زیادی را بخاطر سپرده بود

و اگر رهبر ارکستری تغییراتی در ارکستراسیون به وجود می آورد عصبانی می شد.

این جوان متعصب آتشی مزاج موقع اجرا می ایستاد و فریاد می زد ” اراذل ، دوفلوت نه ! دو پیکولو ! دو پیکولو !

برليوز وقتی ۲۳ ساله بود تحت تأثیر آثار شکسپیر قرار گرفت .

او هم چنین دیوانه وار عاشق هاریت اسمیتسون هنرپیشه آثار شکسپیر شد،

کسی که نمایشنامه های اوفلیا و ژولیت  اوجمعیت پاریس را مجذوب کرده بود.

نامه های برليوز به هاریت به قدری خشن و خالی از شور عاشقانه بود که هاریت فکر کرد او یک دیوانه است

و از دیدن او سرباز زد. برليوز با آه و افسوس گفت : .

اگر او می توانست برای یک لحظه همه لطف شاعرانه وهمه وسعت این عشق را درک کند

به آغوش من می پرید.

“درعوض ، هاریت اسمیتسون قبل از ورود برليوزبه پاریس بدون ملاقات او آنجا را ترک کرد.

برليوز برای بیان شور وعطش بی پایان وسیری ناپذیر خود سنفونی فنتاستیک ه را در ۱۸۳۰ نوشت .

پاریسی ها از هیجانات احساسی شدیدی که در این سنفونی بود

هم چنین از ارکستراسیون بی همتا وشرح روشن و باورنکردنی آن شگفت زده شدند.

هکتور یرلیوز

برليوز در ۲۶ سالگی همکار موسیقایی انقلابیون رومانتیک فرانسوی ، امثال ویکتورهوگو و دلاکروا شد.

درسال ۱۸۳۰ برليوز جایزه رم  را که بالاترین جایزه هنرستان موسیقی پاریس  بود، برد.

جایزه بورس دوسال تحصیل در رم بود. وقتی او بعداز تحصیل در ژم به پاریس بازگشت سنفونی فنتاستیک خود را اجرا کرد.

هاریت اسمیتسون بین تماشاگران بود.

وقتی او فهمید موسیقی برليوز توصیفی از او بوده ” احساس کرد سقف سالن روی سرش خراب می شود ؛

دیگر چیزی نشنید ودر رؤيا فرورفت ” . آنها روز بعد یکدیگر را ملاقات و یکسال بعد باهم ازدواج کردند.

افسوس که جلوه فانتزی آن بهتر از واقعیت بود. تنها بعداز چند سال از هم جدا شدند.

موسیقی غیرعادی برليوز مدیران اپراهای مهم پاریس و انجمن کنسرت را | خشمگین کرد.

برليوز برای فراخوانی شنونده برای آثارش مجبور بود کنسرتها را با هزینه خود برپا کند.

اینکار شامل اجاره سالن ، گردآوری صدها نوازنده ، تبلیغ ، رونویسی از ثتهای موسیقی و جمع آوری اعضای گربود؛

این امر برليوز را از نظر مالی ، جسمی واحساسی تحت فشار قرارداد. وقتی ۵۴ ساله بود

نوشت :” دلیل اصلی جنگ علیه من در آنتاگونیستی است که بین احساسات موسیقایی من و توده مردم پاریس وجود دارد.

او شکوه کرد که ، بنظر این مردم ، هر موسیقی

که با ضرب توأم باشد موسیقی جنون آمیز است .

” برليوز در پاریس کاملا” مورد بی مهری نبود.

او حدود ۱۲۰۰ نفر هواخواه داشت که بلیت کنسرتهای او را وفادارانه می خریدند.

گرچه این حمایت برای آهنگساز آثار مشکل و به یاد ماندنی که نیاز به زمان و تمرین بس زیاد و صدها اجرا کننده داشت. کافی نبود.

برليوز برای تأمین معاش ، منتقد آثار موزیکال در روزنامه شد.

او یکی از برجسته ترین و با هوش ترین منتقدان موسیقی است که تاکنون دیده شده .

برليوز رسالت خود میدانست که افکار عمومی پاریس را متقاعد کند

موسیقی تنها یک وسیله سرگرمی نیست بلکه یک بیان احساسی دراماتیک است .

جایگاه برليوز خارج از فرانسه بالاتر بود. لیست مدیریت ارکستری آلمانی راطی هفته بزرگداشت برليوزہ عهده دار بود

و چیزی جز آثار برليوز را اجرا نمی کرد. برليوز بعد از ۱۸۴۰ درهمه اروپا خواهان داشت.

موسیقی خود و دیگران را رهبری می کرد. او به عنوان رهبر یکی از بزرگترین ارکسترهای زمان خود بر روی نسل موسیقیدان اثر گذاشت .

واگنر در سال ۱۸۶۰ به لیست نوشت ، باید گفت ، سه نفر از بزرگترین آهنگسازان زمان ، واگنر، لیست و برليوز بودند.

سالهای آخر عمر برليوز تلخ بود. او برای رهبری ارکسترهای مهم مرتبات مردود می شد.

مرتبا” این طرف و آن طرف می رفت – طی ۶ سال قبل از مرگش در ۶۵ سالگی آهنگهای بسیار کمی ساخت .

کپی بدون ذکر نام و لینک سایت موسیقی ماهور ممنوع می باشد .

شما می توانید هر نتی که نیاز دارید (اپرا،سمفونی،ملودی و …) در هر سبکی (عربی،جز،کلاسیک و …) از بانک نت موسیقی ماهور دانلود کنید .

همچنین شما می توانید از مقالات آموزشی رایگان ما همراه با پشتیبانی اینترنتی استفاده کنید .