واگنر

به واسطه ی دستاوردها و همچنین تأثیر بر دیگر آهنگسازان، واگنر مؤثر ترین نیروی موسیقایی پس از بتهوون است.

تقریبا تمام تصنيفات واگنر اپراهایی معمولا بر مبنای افسانه های المانی

یا دست کم اروپای شمالی هستند. واگنر لیبرتو (کلامی که باید خوانده شود) همهی آبراهایش را خود می نگاشت.

معروف ترین این اپراها عبارت اند از هلندی پرنده ، لوهنگرین، تریستان و ایزولده، خوانندگان استاده و اپراهای چهارگانه

طلای راین ، والكيرى، زیگفریده و شامگاه خدایان ) که مجموعه ی عظیم حلقهی نیبلونگ’ را تشکیل می دهند

و برای اجرا در چهار شب متوالی نگاشته شده اند.

واگنر ترجیح میداد به جای «اپرا» آثار خود را با عنوان موسیقی – نمایش  توصیف کند.

او توضیح می دهد که هدفش ادغام همه ی هنرهای تئاتری با یکدیگر – خواندن، هنرپیشگی، لباس و صحنه آرایی، نورپردازی و جلوه های ویژهی صحنه

به بهترین نحو ممکن است. با تمام این اوصاف، این ارکستر است که بیشترین سهم را در ایجاد این تأثیر به عهده دارد.

واگنر استاد ارکستراسیون بود و ترکیبات جدیدی از رنگ آمیزی های صوتی و بافت های موسیقایی بسیار متنوع را ابداع نمود.

ارکستر مورد نظر او غالبا بسیار بزرگ بود: بخش زهی بزرگ،

سه ساز از هرکدام از سازهای بادی چوبی و بخش قدرتمندی ازسازهای بادی برنجی

احتمالا هشت هورن، چهار ترومپت، چهار ترومبون و تا پنج توبا. ساز کوبه ای نیز در این ارکستر نقش مهمی ایفا می کرد.

ارکستری با این ابعاد قاعدتا می توانست مشکلاتی برای خوانندگان ایجاد کند.

هنگامی که واگنر ساختمان تئاتری را طراحی می کرد که به طور خاص برای اجرای آثار او در بایر ویت ساخته می شد

توجه داشت که ارکستر در سطحی پایین تر از صحنه ی نمایش قرار گیرد

تا خوانندگان با سهولت بیشتری بتوانند صدای خود را به گوش شنوندگان برسانند.

wagner

اپراهای واگنر کارهایی طولانی هستند و بسیاری از آنها چهار تا پنج ساعت به درازا می کشند.

به جای آنکه قسمتهای مختلف اثر با «شماره» مشخص شوند (رسيتاتیوها، آریاها و گرالهای مجزا و غیره)،

او پیوستگی موسیقایی و نمایشی را با تمهیدی که «ملودی بی پایان» می نامید به دست می آورد:

تنیدن موسیقی به شکلی پیوسته از ابتدا تا انتهای یک پرده ی نمایش. تم های بسیاری که عموما كوتاه هستند،

در بافت موسیقایی تنیده شده اند و معمولا موتیف راهنما (به آلمانی Leitmotive) نامیده می شوند.

هر کدام از این موتیفها معرف یک شخصیت، احساس و احتمالا شيئ

طلا، شمشیر، حلقه) یا مکان (رود راین، والهالا، خانهی خدایان) هستند.

در طول یک اپرا واگنر دايما این موتیف ها را بر حسب موقعیت، بسط و تغییر میدهد و دگرگون میکند

(روندی که مشابهت زیادی با ایدهی ثابت برليوز و دگرگونی تمي لیست دارد).

در این نمونه از مجموعه ی حلقه) A تمی را به نمایش می گذارد که معرف قهرمان، زیگفرید است

و B پس از دگرگونی های بسیار، در مارش عزایی که پس از مرگ او اجرا می شود ظاهر می شود:

واگنر گاه موتیف های راهنما را در بخش های آوازی ارائه می کند

اما آنها غالبا در بخش های ارکستری تنیده شده اند

و به این ترتیب توضیح و تفسیرهایی دربارهی نمایش یا حتا اطلاعاتی دربارهی افکار شخصیت های مختلف داستان می دهند

و اندیشه های پنهان، احساسات، واکنش ها و نیات آنها را آشکار می کنند.

بخش آوازی در اپرای واگنر به گونه ای نگاشته شده است که ویژگی های آریاو رسيتاتيو،

هر دو را در خود جمع کرده است. ملودی های او بر مبنای ریتم کلام شکل گرفته اند

و در عین حال، تغزلی و آواز گونه اند و آزادانه به گام هایی غیرقابل پیش بینی می روند.

کپی بدون ذکر نام و لینک سایت موسیقی ماهور ممنوع می باشد .

شما می توانید هر نتی که نیاز دارید (اپرا،سمفونی،ملودی و …) در هر سبکی (عربی،جز،کلاسیک و …) از بانک نت موسیقی ماهور دانلود کنید .

همچنین شما می توانید از مقالات آموزشی نوازندگی رایگان ما همراه با پشتیبانی اینترنتی استفاده کنید .