آتوناليته
آتونالیته به معنای غیبت کامل تونالیته یا گام است.
موسیقی آنال از هر گام یا مدی پرهیز دارد و از تمام دوازده نت گام کروماتیک آزادانه استفاده می کند.
از آنجا که به همه ی دوازده نت ارزشی یکسان داده می شود، کششی به سمت نت مرکزی تونیک وجود ندارد.
آتونالیته در واقع نتیجه ی منطقی گرایشی است که در دوره ی رمانتیک آغاز شد.
بعضی آهنگسازان (به طور خاص، واگنر) از دیسکوردهای کروماتیک آزادانه استفاده کردند.
نت های خارج از گام را به کار گرفتند تا هارمونی ها را رنگ آمیزی کنند.
در آن دوره، از کروماتیسیسم های فراوانی به همراه مدولاسیون های ناگهانی و مخاطره آمیز استفاده می شد
به گونه ای که لحظاتی در موسیقی وجود داشتند که شنونده، در مورد گامی که موسیقی در آن نوشته شده بود دچار تردید می شد.
به تدریج، تنالیته – سیستم گام های ماژور – مینور که برای دوره ای در حدود سیصد سال بر موسیقی حکم فرمایی کرده بود – ضعیف شد و رو به زوال نهاد.
تکنیک های خاصی نیز که توسط دبوسی به کار گرفته شدند،
به تضعیف تناليته کمک کردند، مانند دیسکوردهایی که دارای حرکات موازی هستند
و استفاده از گام تمام پرده. اگر به مثال صفحه ی ۱۰۶ نگاه کنید می بینید که غیر ممکن است
بر مبنای انتهای این گام بنوان یک آکورد معمولی، مانند دو – می – سل ساخت.
تمام این مراحل سرانجام به آنالیته انجامید که جزئی ضروری از سبک آهنگسازان اکسپرسیونیست شد.
کپی بدون ذکر نام و لینک سایت موسیقی ماهور ممنوع می باشد .
شما می توانید هر نتی که نیاز دارید (اپرا،سمفونی،ملودی و …) در هر سبکی (عربی،جز،کلاسیک و …) از بانک نت موسیقی ماهور دانلود کنید .
همچنین شما می توانید از مقالات آموزشی نوازندگی رایگان ما همراه با پشتیبانی اینترنتی استفاده کنید .
دیدگاهی ثبت نشده است