نامه ای به تازه مادر (موسیقی کودک) (بخش دوم)

بخش دوم نامه ای به تازه مادر نامه ای از الیزابت میلر به دوست تازه مادرش

بخش اول این نامه را در اینجا بخوانید

این نامه سرشار از مطالب آموزشی با ارزش است كه خواندنش برای موسیقی دوستان خالی از لطف نیست :

خیلی زود کودک شروع می کند به عکس العمل نشان دادن، نسبت به آنچه به تکرار میشنیده است. من برای شروع تو و پسرت، موومانی از یک اثر ویوالدی یا موتزارت را پیشنهاد می کنم. درست همان طور که پسرت، زبان را به دلیل آنکه تو با او صحبت می کنی یاد می گیرد، موسیقی را هم می تواند یاد بگیرد، به شرط آنکه برایش نمونه ی خوبی بگذاری. در کل سال های اولیه رابطه ای موسیقایی با او برقرار کن. وقتی سه سالش شد همراه او در کلاس شرکت کن. یاد بگیر چطور ویلن و آرشه را به طور صحیح نگاه داری و یاد بگیر که چگونه اولین ملودی ساده را بنوازی. به طور طبیعی او می خواهد از تو تقلید کند.

مرحله به مرحله او یاد می گیرد، چگونه ویلن کوچکش را در دست بگیرد و نتهای آهنگ را بنوازد، آهنگی که اکنون با آن آشناست. مراحل کوچک هستند.

نامه ای به تازه مادر

چیزی که زمانی فکر می کردم یک مرحلهی تنهاست، اکنون می دانم که بیست مرحله بوده است.

مادران دیگر و بچه هایشان، معمولا حین درس در کلاس حضور خواهند داشت. این کار، راحتی اجرا در حضور دیگران را بالا می برد و نیز تماشاچیان این سود را می برند که از طریق مشاهده بیشتر یاد بگیرند. از شاگردان سوزوکی، از همان ابتدا خواسته می شود که به یکدیگر کمک کنند، نه اینکه با هم رقابت کنند.

یکی از جالب توجه ترین چیزها راجع به درگیرشدن در یک برنامه از نوع سوزوکی، این است که فرصت داری بخشی از یک جامعه ی واقعی، متشکل از والدین و بچه هایی بشوی که محیطی انگیزا و شوق آور را فراهم می کنند، و در آن محیط کودکت ترقی می کند. نه تنها بچه ی شما رشد می کند، بلکه خودت هم پیشرفت خواهی کرد. می توانی در مقام یک مادر، از والدين قدیمی تر کمک بگیری، والدینی که آن قدری در این برنامه بوده اند که شما را در غلبه بر معضلاتتان یاری برسانند.

اگر گهگاهی دیدی که بچه های دیگر

سریع تر از بچهی تو پیش رفته اند و احساس گناہ کردی، به خودت تسلی بده که حداقل خوب است تو احساس گناه می کنی نه بابی؟ احساس گناه، بسیار دلسردکننده است. اما آنچه را انجام داده ای تجزیه و تحلیل کن و با روال کار بعضی از مادران «موفق تری» که می شناسی، مقایسه کن. ممکن است بابی کارش را خوب انجام نداده باشد یا اینکه به یک حالت ثبات موقتی رسیده باشد یا فقط به جایی در قطعه ی تمرینی رسیده باشد که تقریبا همه ی بچه ها كند عمل می کنند و والدین دلسرد می شوند.

از معلم کلاس نظرخواهی کن، و متوجه شو ارزیابی او چگونه است. ممکن است گوش دادن بیشتر به صفحه را توصیه کند یا کار گروهی بیشتر، برای انگیزه دادن به او، و یا یک سری جلسه های خصوصی با دانش آموز بزرگتری که به او، گرایش بیشتری دارد.

حتما مرا در جریان رشد بابی -چه جسمی و چه موسیقایی- قرار بده. شاید خود تو هم هنگام گوش دادن مکرر به «صفحه های او» به چیزهای بیشتری درباره نتها پی ببری. به سلامتی آن زندگی که با موسیقی پربارتر می شود.

دوستدارت / اليزابت