موسیقی درمانگر کیست ؟ (بخش دوم)

شما می توانید بخش اول این یاداشت را در اینجا بخوانید 

در دو قرن هفده و هجده دانشجویان پزشکی دانشگاه پنسیلوانیا موضوع موسیقی درمانی را در مقاله و رساله های خود مطرح نمودند 

در قرن نوزدهم برای اولین بار برخی از آموزشگاه ها برای توانبخشی ناشنوایان و نابینایان از موسیقی بهره گرفتند. محورهای اصلی برنامه های موسیقی درمانی شامل: شنیدن موسیقی مناسب و انتخابی، نواختن موسیقی در شکل های فردی و گروهی، خواندن د ترانه ها و آواگری مناسب فردی و گروهی، بحث و( گفت و گو در مورد موسیقی و مفاهیم آن حرکت های موزون، تمرین پیرامون تصورهای هدایت شده با موسیقی، نمایش و قصه پردازی های موسیقایی و ساختن آهنگ و ترانه است.

موسیقی درمانی

موسیقی

ابزار موسیقی درمانگر است. موسیقی درمانگر می کوشد تا از این زمان به طور روان و مؤثر استفاده کند. او در دوره ی تحصیل دست کم به یک ساز تخصصی ملی یا بین المللی آشنایی پیدا می کند. مهارت های صدایی، توانایی تنظیم و تصنیف و ابداع آوازهای ساده، توانایی رهبری و آگاهی در نواختن سازهای ملودیک ساده از فن هایی است که موسیقی درمانگر می آموزد.

او می تواند به خوبی با جریان درمان ارتباط برقرار کند و در طول جلسه های موسیقی درمانی ارزیای مناسبی از طرح های درمانی و روند بهبودی به عمل آورد.

موسیقی درمانگر کیست؟

موسیقی درمانگر متخصص و آموزش دیده رشته ی موسیقی درمانی است که دروس مرتبط با موسیقی، روانشناسی و علوم رفتاری را گذرانده و تجربه های عملی را در استفاده از موسیقی در درمان کسب کرده است.

واحدهای درسی موسیقی درمانگران در دانشگاه بیشتر شامل تئوری موسیقی، تاریخ موسیقی، آهنگسازی، رهبری ارکستر، نوازندگی، | روانشناسی عمومی، روانشناسی مرضی، روش تحقیق و دروس متنوع از رشته ی روانشناسی و زیست شناسی است.

متأسفانه در مورد تأثیر روان شناختی موسیقی به خصوص موسیقی ایرانی به عنوان یکی از قوی ترین موسیقی های مشرق زمین کار زیادی انجام نگرفته است و به صورت محدود در حدود یک دهه است

که در بعضی از مراکز کودکان استثنایی اجرا شده و انجمنی نیز با همین نام تأسیس گردیده که هدف آن ارتقاع دانش موسیقی درمانی در جامعه، تقویت روحیه ی مثبت اجتماعی، بهداشت روانی و از همه مهم تر تربیت موسیقی درمانگر می باشد.

موسیقی درمانگر است

در موسیقی درمانی دو روش فعال و غیرفعال رواج بسیاری دارد.

روش غیر فعال شنیدن موسیقی و روش فعال نواختن، خواندن و حرکت های موزون و بحث و گفت وگو پیرامون موسیقی است. در موسیقی درمانی غیر فعال واکنش های مختلف عاطفی، ذهنی، حسی و حرکتی، تحریک و هماهنگ می شود. برنامه های موسیقی درمانی برای هر سنی از نوزاد تا سالمند و برای همه ی بیماری ها از نقایص حسی و حرکتی و معلولیت های جسمی تا اختلال های روانی-رفتاری و بیماری های رو به مرگ به کار گرفته می شود و با توجه به نیاز افراد تهیه و تنظیم می گردد.

منبع : مجله هنر موسیقی