نئوکلاسیسیسم سبکی در موسیقی قرن بیستم است

که ویژگی آن واکنش شدید به دوره ی نهایی رمانتیسم است.

طرح های متراکم و در هم فشردهی موسیقایی که برای اجرا با گروههایی عظیم نگاشته شده بودند

جای خود را به موسیقی ای دادند که وضوح خطی و بافتی داشت

و پیش از دورهی رمانتیک نوشته شده بود و از ابراز احساسات شدید در آن آگاهانه پرهیز میشد.

برخی آهنگسازان در جست و جوی منبع الهام، به موسیقی دوره ی کلاسیک

به ویژه موسیقی هایدن و موتسارت توجه کردند. دیگر آهنگسازان به زمان های پیشتر

دورهی باروک رجوع کردند و باخ، هندل، پرسل یا مونته وردی را به عنوان الگوی خویش برگزیدند.

در انگلستان، وگهان ویلیامز از سبک مدال آهنگسازان کلیسای تو در الهام گرفت

(به عنوان مثال در فانتزی بر روی تیمی از تاس تاليس و مس در سل مینور) و تیپت؟

در سبک موسیقایی ویژه ی خود از بافت دارای ریتم جهشی و کنترپوان

ایمیتاتیو آهنگسازان مادریگال های عصر اليزابت استفاده کرد (چنان که در کنسرتو برای ارکستر زهی مضاعف و کوارتت زهی دوم وی چنین است).

نئوکلاسیسیسم، در واقع به پردازش و ویرایش مجدد شیوه ها، فرم ها یا تکنیک هایی توجه نمود که مربوط به دوره هایی بودند

که تاریخ آنها به پیش از رمانتیسم قرن نوزدهم باز می گردد و به همین دلیل متأثر از این موسیقی نبود).

فرم ها و طرح های خاصی که توسط آهنگسازان نئوکلاسیک مجدد کشف شدند

توکاتا، پاساکالیا، کنسرتو گروسو، فرم های به سبک فوگ و تمهیدات أستيناتو بودند.

هرچند آهنگسازان نئوکلاسیک برای منبع الهام، به گذشته توجه داشتند اما به موسیقی خود چاشنی قرن بیستمی زدند:

مدولاسیون های دور، «چرخش»های ناگهانی ملودیک و هارمونیهای گزنده که غالبا آگاهانه در آنها «نتهای غلط» را به کار می بردند

یا از پلی نالیته استفاده میکردند. ریتم های حرکتی نیز ممکن بود استفاده شوند تا موسیقی را بی وقفه به جلو برانند.

نئوكلاسیسم

بافت موسیقی غالبأ پلی فون، به جای هوموفون بود با دیسونانس هایی که با یکدیگر برخورد داشتند

و خطوط مجزای کنترپوان را با آزادی کامل ارائه می کردند.

ارکسترها از لحاظ اندازه کوچک تر شدند و به ارائه ی رنگ های صوتی در تضاد شدید با یکدیگر پرداختند.

سبک نئوکلاسیک غالبا به گونه ای آگاهانه «سرد» است و به جای پرداختن به سازهای زهی پراحساس، بر صداهای سازهای بادی و کوبه ای تأکید می کند.

کارهای شاخص سبک نئوکلاسیک عبارت اند از پولچينلا (باله ای بر اساس نغمات آهنگسازان باروک – عمدتا پرگولزی )

و کنسرتو برای پیانو و سازهای بادی و سمفونی مزاميره از استراوینسکی؛ چهار کنسرتو، اپوس ۳۶، برای پیانو، ویولن سل،

ویولن و ویولا و موسیقی کنسرتی برای سازهای بادی برنجی و زهی ها از هیندمیت؛

باله ی پو لنک ، لوبیش و کنسرت شامپر او برای هارپسیکورد و ارکستر؛ و بسیاری از آثار پروکو فیف،

به خصوص آپرای او عشق سه نارنج، کنسرتوها و سوناتهای پیانو و سمفونی کلاسیک

او که چنان که خود گفته است: «طوری تصنیف شده است که اگر هایدن در روزگار ما زندگی می کرد شاید آن را چنین می نگاشت.»

 

کپی بدون ذکر نام و لینک سایت موسیقی ماهور ممنوع می باشد .

شما می توانید هر نتی که نیاز دارید (اپرا،سمفونی،ملودی و …) در هر سبکی (عربی،جز،کلاسیک و …) از بانک نت موسیقی ماهور دانلود کنید .

همچنین شما می توانید از مقالات آموزشی نوازندگی رایگان ما همراه با پشتیبانی اینترنتی استفاده کنید